Athens Photo Festival 2015
Official Programme

Επιμέλεια: Ελένη Μουζακίτη, Λάμπρος Παπανικολάτος

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Sebastian Collett (US), Vivian Keulards (NL), Ulrike Schmitz (DE), Ηλίας Γεωργιάδης, Ζωή Ζηπέλα, Λίλα Ζώτου, Αναστασία Μπουγιάκα, Μάνια Ράπτη, Ελισάβετ Ταμουρίδου, Εύα Τσαγκαράκη, Άννα Ψαρουδάκη (GR)

Διάρκεια: 28 Μαϊου – 21 Ιουνίου 2015

metamatic:taf, Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα
www.metamatictaf.gr

Φωτογραφίες slider © Lambros Papanikolatos

[Past] Looking [Past]

Μερικά από τα πιο συναρπαστικά διανοητικά εγχειρήματα του εικοστού αιώνα έχουν να κάνουν με τη μνήμη. Ανάλογο και περεμφερές ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο θεωρητικός προβληματισμός γύρω από την ιστορία. Ειδικά τούτος, ξεφεύγοντας οριστικά από την κατανόηση της ιστορίας ως ρεαλιστικής αναπαράστασης του παρελθόντος αποκαλύπτει ένα πεδίο σύγκλισης με τη μνήμη. Η φωτογραφία, από τις αρχές της ακόμη, κράτησε μια σημαντική θέση στο πεδίο αυτό. Λειτούργησε δε από τη μια ως καταγραφικός μηχανισμός, υποκατάστατο της μνήμης και από την άλλη ως αναστοχαστικός φακός, αυτοπροσωπογραφία των μηχανισμών που τη διέπουν. Εδώ και αρκετά χρόνια πλέον το βάρος της σχετικής φωτογραφικής παραγωγής γέρνει προς τη δεύτερη αυτή κατεύθυνση. Το ζητούμενο: να ξεφύγουμε από τη στατική εικόνα που παρουσιάζει την ιστορία ως μια σειρά εικόνων που δεν διασταυρώνονται με τη δική μας ζωή και να αναρωτηθούμε που πατάμε και προς τα που κοιτάμε όταν μιλάμε για το παρελθόν.

Η παρούσα έκθεση επιχειρεί να δώσει τις αποχρώσεις ανάμεσα στην ιστορία ως εικόνα και τη μνήμη ως βιωμένο υλικό εικόνων. Έντεκα φωτογράφοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό ξεφυλλίζουν στους τοίχους τις εικόνες τους. Ορισμένοι πλάθουν τις αναμνήσεις τους στήνοντας αυτοβιογραφικές καταγραφές (Collett, Keulards, Γεωργιάδης, Ζηπέλα, Ζώτου, Μπουγιάκα, Ράπτη, Τσαγκαράκη) άλλοι κάνουν δικό τους υλικό πτυχές της ιστορίας των προγόνων τους επισκεπτόμενοι τόπους που έζησαν εκείνοι (Schmitz, Ταμουρίδου). Αλλού σχολιάζεται από τα παρασκήνια η επιτέλεση σκηνών της ιστορίας (Ψαρουδάκη). Αυτές οι εικόνες δεν θέλουν απλώς να δείξουν. Κάνουν πράγματα, πρώτα γι΄αυτούς που ανοίγουν το άλμπουμ κι έπειτα για μας που σκύβουμε πάνω του.

Κ. Ιωαννίδης, ιστορικός της τέχνης