ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ 018
Φωτογραφική Ομάδα Κομοτηνής 2018
Επιμέλεια: Phaenography
Συμμετέχοντες: Μαρία Αϊβαζίδου, Δημήτρης Αλεξόπουλος, Δομίνα Αποστολίδου, Μαρίτσα Βατού, Νέλλη Ζαφειριάδου, Νίκος Ζωάκης, Γιώργος Κατσαμπέρης, Θοδωρής Κωστάκης, Ελένη Λεπίδα, Σίμος Μαργαρίτης,Ελένη Μαχαιρά, Μαριάννα Μπολτσή, Νάσια Μπρατίκα, Βαγγέλης Μυλωνάς, Σάκης Νταντανίδης, Μαρία Νταρλοπούλου, Δήμητρα Παπαδοπούλου, Νίκος Οικονομίδης, Ρένα Μάινα Σαμαρά, Ανθούλα Φλαμουρτζόγλου
Ημερομηνία: 9 – 15 Μαϊου 2018
Καπναποθήκη, Πολιτιστική Κυψέλη του Δήμου Κομοτηνής
Υπό την αιγίδα της Δημοτικής Κοινοφελούς Επιχείρησης Πολιτισμού – Παιδείας και Αθλητισμού Κομοτηνής
www.photokomotini.com
Η έκθεση φιλοξενεί τη φωτογραφική δουλειά 24 φωτογράφων – μελών της Φωτογραφικής Ομάδας Κομοτηνής. Απολογισμός της χρονιάς που πέρασε. Ο καθένας τους παρουσιάζει ένα μικρό μέρος της υπό εξέλιξη δουλειάς του δίνοντας έτσι ένα στίγμα των ενδιαφερόντων και των επιλογών του. Έχοντας γνωρίσει και συνεργαστεί με την ομάδα τον τελευταίο ενάμισι χρόνο διακρίνω ότι η τάση της είναι να σπρώχνει τους συμμετέχοντες σε αυτήν να αναζητούν και να ανακαλύπτουν συνεχώς καινούργιες κατευθύνσεις και να εστιάζουν σε θεματικές και πρακτικές που έχουν νόημα για τους ίδιους. Παρά τη φαινομενικά διαφορετική θεματολογία σε αυτήν την έκθεση τα κοινά στοιχεία είναι πολλά. Οι φωτογράφοι τείνουν να αντιμετωπίζουν τη φωτογραφία ως ένα μέσο διερεύνησης του εαυτού τους, των βιωμάτων τους, των σχέσεων με τους άλλους και με το περιβάλλον
Πολλοί από τους συμμετέχοντες παρακινούμενοι λοιπόν από μία τάση ενδοσκόπησης ερευνούν και αφηγούνται καταστάσεις που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως αυτοβιογραφικές. Παρόλο μάλιστα που αρκετές φορές ο φακός είναι στραμμένος στο περιβάλλον, στο δημόσιο χώρο η αίσθηση είναι ότι το βλέμμα τους είναι στραμμένο προς τα μέσα. Βλέπουν στο φωτογραφικό μέσο μια ευκαιρία αναστοχασμού, αντιμετωπίζουν τη φωτογράφηση μερικές φορές ως μια διαδικασία ανίχνευσης της συναισθηματικής τους κατάστασης. Πολλές εικόνες εδώ διαπερνώνται από ένα αίσθημα μοναξιάς και γαλήνης. Άλλες πάλι είναι μάλλον ανησυχητικές. Κάποιοι μοιάζει να αναζητούν την ενέργεια, το μυστήριο και δημιουργούν μέσω της πλοκής εικόνων απροσδόκητες διασταυρώσεις και συναντήσεις, μας προσκαλούν σε κόσμους παράξενους ή ονειρικούς. Υπάρχουν επίσης λήψεις σκηνοθετημένες που εστιάζουν σε θέματα επιτέλεσης (έμφυλης) ταυτότητας, κατασκευής εαυτού.
Οι πιο εξωστρεφείς δρουν ως πλάνητες. Περιδιαβαίνουν την πόλη και τα περίχωρα της, αναζητώντας την ταυτότητά της. Στρέφουν το φακό τους στο δημόσια σφαίρα, στους χώρους που κινούνται και δραστηριοποιούνται οι άνθρωποι, στο περιβάλλον και τη φύση. Ερευνούν τη σημασία όλων αυτών για τους ίδιους. Έχουμε επίσης εδώ κάποιες εικόνες που ανασύρουν λεπτομέρειες του αστικού ιστού και τακτοποιούν στοιχεία βάζοντας τάξη στην ακαταστασία.
Οι εικόνες της έκθεσης, χωρικά και χρονικά θραύσματα από τη δημόσια και ιδιωτική σφαίρα μας καλούν να κάνουμε τη δική μας περιήγηση, να δούμε και να νιώσουμε τη σημασία που θα μπορούσαν να έχουν για εμάς.